چهار فلز دیرگداز و خصوصیات آنها
❖ تنگستن (W)
تنگستن با نقطه ذوب حدود 3420°c بیشترین نقطه ذوب را در میان فلزات دارد. تنگستن بیشتر به صورت کاربید تنگستن (CW) کاربرد دارد. از مشخصات آن می توان به نقطه ذوب بالا، سختی مناسب، مقاوم در برابر اکسید شدن و همچنین عایق الکتریکی و حرارتی بالا اشاره کرد. از کاربید تنگستن برای ساخت ابزارهای سایش، ابزارهای برش و همچنین ساخت آلیاژهای غیرآهنی استفاده می شود. تنگستن را به خاطر تحمل دماهای بالا برای ساخت لامپ ها استفاده می کنند.
❖تانتالم (Ta)
تانتالم با نقطه ذوب 3017°c در گروه فلزات دیرگداز قرار می گیرد. از ویژگی های آن می توان به هدایت الکتریکی و حرارتی نسبتا مناسب و مقاومت خوردگی عالی که باعث شده است این فلز و آلیاژهایش در لوازم و تجهیزات شیمیایی به کار رود، اشاره کرد. کاربرد اصلی آن بیشتر در خازن های تانتالم می باشد. همچنین برای ساخت آلیاژهایی با نقطه ذوب بالا به کار گرفته می شود.
❖ نیوبیم (Nb)
نقطه ذوب نیوبیم حدود 2470°c است. نیوبیم اصولا در فولادهای مخصوص، سوپر آلیاژها و به عنوان کاربید در ابزارهای برش استفاده می شود. یکی از کاربردهای اصلی آن به خاطر مقاومت خوردگی بسیار عالی در مقابل فلزات مذاب، در راکتورهای هسته ای است. از دیگر کاربردهای نیوبیم استفاده در موتور موشک ها و راکت ها است؛ به دلیل خواص دمایی بالایی که این فلز دارد. همچنین در بدنه و ساختمان سفینه های فضایی استفاده می شود. نیوبیم به خاطر مقاومت خوردگی بسیار بالایی که با سدیم مایع دارد، در لامپ های بخار سدیم به کار برده می شود. آلیاژهایی از نیوبیم و قلع یا سرب از مواد اولیه در ابر رساناها هستند.
❖ مولیبدن (Mo)
مولیبدن با نقطه ذوب حدود 2620°c یکی دیگر از فلزات این دسته است. مولیبدن در دسترس ترین و ارزان ترین فلز دیرگداز است. دمای پایداری آن حدود 1649°c است. از این دما به بالا، این فلز با مشکلات خزش روبرو می شود. بیشترین کاربرد مولیبدن در ساخت آلیاژهای آهن و فولاد است. همچنین در آلیاژهایی با مقاومت خوردگی و گرمایی، آلیاژهای مغناطیسی و ساخت آلیاژهایی با استحکام بالا به کار می رود. با اضافه کردن مولیبدن میتوان خواصی همچون تافنس، سختی، مقاومت در برابر سایش و همچنین مقاومت خوردگی و گرمایی را بهبود بخشید. از این رو استفاده از آلیاژ های مولیبدن در بیشتر سوپر آلیاژ ها رایج است.
